technika / materiał: olej, płótno
wymiary: 57,5x82,5
oznaczenie autorskie: Sygn. i dat. l.d.: WŚlewiński/904
opis: W 1889 roku podczas pobytu w Bretanii Władysław Ślewiński po raz pierwszy zobaczył morze, które zachwyciło go i od tej pory stało się częstym tematem jego malarstwa. Po osiedleniu się na stałe w Doëlan na Półwyspie Bretońskim, nad Atlantykiem, do końca życia tworzył swoisty marynistyczny cykl, którego głównym bohaterem uczynił żywioł wody targanej burzami, sztormami, rozbijającej się o przybrzeżne skały, a czasem wyciszonej i spokojnej. Namalowane w 1904 roku Morze w Bretanii to pozbawione narracji przedstawienie pełnego ekspresji i grozy wybrzeża oceanu. Żywa materia wody, jej nieustanny ruch sprawiły, że Ślewiński zrezygnował z syntetycznego ujęcia motywu, ze stylizacji na rzecz bezpośredniego uchwycenia wrażenia i nastroju. Surowy klimat miejsca oddał zawężoną kolorystyką, na którą składają się ciemne brązy, szmaragdowe i sinawe błękity oraz biel. Kompozycja ta, z uwagi na nastrojowość i metaforyczne odniesienia treści, zaliczana jest do nurtu symboliczno-romantycznego w marynistycznej twórczości Ślewińskiego.
ekspozycja: Galeria Sztuki Polskiej XX wieku,
Gmach Główny, al. 3 Maja 1
klucz: Ku Francji >>>
wymiary: 57,5x82,5
oznaczenie autorskie: Sygn. i dat. l.d.: WŚlewiński/904
opis: W 1889 roku podczas pobytu w Bretanii Władysław Ślewiński po raz pierwszy zobaczył morze, które zachwyciło go i od tej pory stało się częstym tematem jego malarstwa. Po osiedleniu się na stałe w Doëlan na Półwyspie Bretońskim, nad Atlantykiem, do końca życia tworzył swoisty marynistyczny cykl, którego głównym bohaterem uczynił żywioł wody targanej burzami, sztormami, rozbijającej się o przybrzeżne skały, a czasem wyciszonej i spokojnej. Namalowane w 1904 roku Morze w Bretanii to pozbawione narracji przedstawienie pełnego ekspresji i grozy wybrzeża oceanu. Żywa materia wody, jej nieustanny ruch sprawiły, że Ślewiński zrezygnował z syntetycznego ujęcia motywu, ze stylizacji na rzecz bezpośredniego uchwycenia wrażenia i nastroju. Surowy klimat miejsca oddał zawężoną kolorystyką, na którą składają się ciemne brązy, szmaragdowe i sinawe błękity oraz biel. Kompozycja ta, z uwagi na nastrojowość i metaforyczne odniesienia treści, zaliczana jest do nurtu symboliczno-romantycznego w marynistycznej twórczości Ślewińskiego.
U.K-Z
ekspozycja: Galeria Sztuki Polskiej XX wieku,
Gmach Główny, al. 3 Maja 1
klucz: Ku Francji >>>