technika / materiał: poliester
wymiary: 205x45x33
oznaczenie autorskie: nie sygnowane
opis: Odlewy ciała pojawiają się w twórczości Aliny Szapocznikow od 1965 roku, kiedy w materiale rzeźbiarskim artystka zaczęła przedstawiać własne palce i usta. W 1971 roku wykonała z poliestru zmiażdżony Autoportret-Zielnik, uznawany za wprowadzenie do jednej z najważniejszych jej prac, powstałych na bazie odlewów ciała, jaką jest Zielnik. W Zielniku, który tworzyła wiosną 1972 roku, artystka nie przedstawiała jednak siebie, lecz ciało własnego syna Piotra. Cykl obejmuje zarówno pełnopostaciowe akty chłopca lepione w glinie, jak i odlewy poliestrowe wykonane z odcisków gipsowych zdejmowanych bezpośrednio z jego ciała. Z tych form powstawały karty Zielnika – poliestrowe odlewy fragmentów ciała Piotra, miażdżone i przytwierdzane do malowanych na czarno deseczek. Są wśród nich odkształcone wizerunki głowy syna (Głowa Piotra – Zielnik. Szkic, Zielnik I, Zielnik II, Zielnik V, Zielnik VI, Zielnik VIII, Zielnik XII (Głowa Chrystusa), Zielnik XIV).
ekspozycja: Galeria Sztuki Polskiej XX wieku,
Gmach Główny, al. 3 Maja 1
klucz: Poza Ciało >>>
wymiary: 205x45x33
oznaczenie autorskie: nie sygnowane
opis: Odlewy ciała pojawiają się w twórczości Aliny Szapocznikow od 1965 roku, kiedy w materiale rzeźbiarskim artystka zaczęła przedstawiać własne palce i usta. W 1971 roku wykonała z poliestru zmiażdżony Autoportret-Zielnik, uznawany za wprowadzenie do jednej z najważniejszych jej prac, powstałych na bazie odlewów ciała, jaką jest Zielnik. W Zielniku, który tworzyła wiosną 1972 roku, artystka nie przedstawiała jednak siebie, lecz ciało własnego syna Piotra. Cykl obejmuje zarówno pełnopostaciowe akty chłopca lepione w glinie, jak i odlewy poliestrowe wykonane z odcisków gipsowych zdejmowanych bezpośrednio z jego ciała. Z tych form powstawały karty Zielnika – poliestrowe odlewy fragmentów ciała Piotra, miażdżone i przytwierdzane do malowanych na czarno deseczek. Są wśród nich odkształcone wizerunki głowy syna (Głowa Piotra – Zielnik. Szkic, Zielnik I, Zielnik II, Zielnik V, Zielnik VI, Zielnik VIII, Zielnik XII (Głowa Chrystusa), Zielnik XIV).
Prace te Szapocznikow tworzyła w czasie, kiedy wiedziała już, że jest chora na raka. Świadoma zbliżającej się śmierci utrwalała zdrowe ciało chłopca, swojego adoptowanego syna, zamiast własnego, niszczonego chorobą. Głowa Piotra jest zatem swego rodzaju śladem. To swoista, przejmująca projekcja w przyszłość, wyrażająca nadzieję na dalszy ciąg istnienia.
Dominik Kuryłek
ekspozycja: Galeria Sztuki Polskiej XX wieku,
Gmach Główny, al. 3 Maja 1
klucz: Poza Ciało >>>