technika / materiał: emulsja, płótno
wymiary: 132x60
oznaczenie autorskie: Sygn. p.d.: P. POT
opis: Piotr Potworowski, który w 1924 roku związał się z Komitetem Paryskim szybko zaczął szukać własnej drogi w sztuce. Zapisał się w Paryżu do prywatnej pracowni Fernanda Légera. Wiele podróżował. Domeną jego malarstwa stał się pejzaż. Wypracował w obrębie kapizmu indywidualny styl, oparty na wartościach konstrukcyjnych odpowiednio zharmonizowanych i zakomponowanych barw. Temat stawał się dla niego coraz bardziej drugorzędny, redukowany do podstawowych kształtów. Eksperymenty artysty skupiły się na kolorze, wyzyskaniu jego skali, wzajemnych relacji, reakcji ze światłem oraz na fakturze obrazu, którą pogrubiał, modelował, a z czasem wzbogacał niemalarskimi, na ogół organicznymi elementami. Zbliżył się do malarstwa materii i informelu, abstrakcji niegeometrycznej wykorzystującej technikę kolażu i inkrustacji różnego rodzaju surowcami.
ekspozycja: Galeria Sztuki Polskiej XX wieku,
Gmach Główny, al. 3 Maja 1
klucz: Koloryzm >>>
wymiary: 132x60
oznaczenie autorskie: Sygn. p.d.: P. POT
opis: Piotr Potworowski, który w 1924 roku związał się z Komitetem Paryskim szybko zaczął szukać własnej drogi w sztuce. Zapisał się w Paryżu do prywatnej pracowni Fernanda Légera. Wiele podróżował. Domeną jego malarstwa stał się pejzaż. Wypracował w obrębie kapizmu indywidualny styl, oparty na wartościach konstrukcyjnych odpowiednio zharmonizowanych i zakomponowanych barw. Temat stawał się dla niego coraz bardziej drugorzędny, redukowany do podstawowych kształtów. Eksperymenty artysty skupiły się na kolorze, wyzyskaniu jego skali, wzajemnych relacji, reakcji ze światłem oraz na fakturze obrazu, którą pogrubiał, modelował, a z czasem wzbogacał niemalarskimi, na ogół organicznymi elementami. Zbliżył się do malarstwa materii i informelu, abstrakcji niegeometrycznej wykorzystującej technikę kolażu i inkrustacji różnego rodzaju surowcami.
Pejzaż z Kornwalii dobrze ilustruje tendencje poszukiwań Potworowskiego. Motyw pejzażowy w dążeniu do syntezy sprowadzony został do owalnej formy podzielonej na romby, prostokąty i trójkąty. Wartością nadrzędną jest kolorystyka obrazu zestrojona z odcieni brązów, beżów i szarości. Ma ona, podobnie jak forma, charakter aluzyjny, odpowiadając aurze wczesnej wiosny lub późnej jesieni.
Wacława Milewska
ekspozycja: Galeria Sztuki Polskiej XX wieku,
Gmach Główny, al. 3 Maja 1
klucz: Koloryzm >>>