Dwuwymiarowa powierzchnia płótna określa też strukturę obrazu Kompozycja z postaciami. Tu Blonder ukazał scenę jakiejś rodzinnej biesiady. Siedzący za zastawionymi stołami mężczyźni i kobiety są nie tylko wyraźnie określeni, ale zróżnicowani w swym indywidualnym, a nawet psychicznym wyrazie. Większość z nich, zwrócona ku widzowi, pozuje jak do fotografii, nawiązując kontakt wzrokowy i ujawniając emocje. Artysta wyeliminował perspektywę zbieżną spiętrzając plany i przybliżając do powierzchni obrazu tło, którego aktywne znaczenie podkreślił dekoracyjnym motywem. Kompozycja ma żywą i bogatą kolorystykę, pulsującą drobnymi, ale zdyscyplinowanymi plamami. Sposób operowania kolorem i technika kształtowania plamy barwnej przypomina malarstwo Zygmunta Waliszewskiego. Metodą kolorystów Blonder rozwiązuje też problem światłocienia. Dzięki uproszczeniu form, zrównoważeniu kierunków napięć i zharmonizowanej palecie, artysta uzyskał zwartą kompozycyjnie i zabawną w wyrazie całość.

Wacława Milewska