Salome, córka Herodiady i pasierbica króla Heroda Antypasa, zatańczyła tak pięknie, że władca zgodził się spełnić każdą jej prośbę, którą – za namową okrutnej Herodiady – okazała się głowa Jana Chrzciciela. Walery Gadomski ukazał dziewczęcą Salome po zakończonym tańcu, schodzącą po stopniach sali, by wręczyć matce na tacy makabryczny podarunek. Biblijny temat stanowi asumpt do egzotycznej stylizacji postaci. Efektowne szczegóły, oddane przez artystę z wielką pieczołowitością, podkreślają erotyczną aurę, jaka emanuje z tancerki. Salome to uosobienie niszczycielskiego kobiecego erotyzmu: tak silnego, że mógł pchnąć króla do zbrodni. Dzieło dobrze wpisuje się w akademicki nurt sztuki XIX wieku – fascynacja okrucieństwem obleczonym we wschodni bądź antyczny kostium, typowa dla malarzy z kręgu paryskiej akademii, była obecna także w twórczości rzeźbiarskiej.

Agata Małodobry