Władysław Podkowiński (1866–1895)
Wilczyce – pole koniczyny, 1893
Dar Feliksa Jasieńskiego, 1920
imnk
miniaturka

technika / materiał: olej, płótno

wymiary: 64 × 80 cm

opis: W roku 1892 Władysław Podkowiński poznał Feliksa Jasieńskiego, który zaprosił podupadającego wówczas na zdrowiu artystę do spędzenia, rok później, wakacji w Sandomierskiem, w Sobótce pod Opatowem i w pobliskich Bidzinach – majątkach należących do rodziny kolekcjonera. Artysta stworzył tam wiele pejzaży, w których zmienił się jego sposób postrzegania natury. Wilczyce – pole koniczyny to rozległy widok, którego kompozycja opiera się na charakterystycznym dla Podkowińskiego horyzontalnym zestawianiu kolejnych planów. Wyznaczają je barwne pasma pól, lasu, ocienionych zabudowań wsi oraz nieba, które decydują o wrażeniu harmonii i spokoju. Koloryt kompozycji utrzymany jest w subtelnych barwach o przewadze tonów chłodnych; dominantę kolorystyczną stanowi klin różu przedzielający stonowane plamy zieleni i błękitu. Uproszczenie form, odrzucenie elementów opisowych nadaje całości charakter syntetyczny, niemal abstrakcyjny, zaś sam Podkowiński staje się tu swoistym prekursorem syntetyzmu w sztuce polskiej.
Urszula Kozakowska-Zaucha


ekspozycja: Galeria Sztuki Polskiej XIX wieku w Sukiennicach,
Sukiennice, Rynek Główny 1/3


klucz: Realizm, polski impresjonizm, początki symbolizmu >>>

© 2010 Muzeum Narodowe w Krakowie
design & concept: creator.pl
>