technika / materiał: brąz
wymiary: 190 × 75 × 115 cm
opis: Rzeźba podpisana jako Sclavus saltans przedstawia młodego, tańczącego niewolnika, podtrzymującego uniesioną lirę. Jako poddany, na usługach tego, do kogo należy, winien wypełniać rozkazy, a gdy trzeba – dostarczać rozrywki. Jego smutna twarz znamionuje bezradność i poddaństwo. Na lewej nodze wyryta została obrączka z niejednoznaczną sentencją: „Sclavus sum, tene, quia furio” (jestem niewolnikiem, trzymaj tego, od którego uciekam). Wydaje się, iż założeniem autora było skojarzenie spontaniczności tańca z przymusem jego wykonywania. Jawi się jako alegoria zniewolonego narodu polskiego, który żyje pod uciskiem swoich zaborców. Od dawna nadana polskiemu narodowi nazwa „sclavus saltans” – czyli niewolnik tańczący za obce pieniądze – godziło w poczucie narodowej dumy.
Anna Budzałek
ekspozycja: Galeria Sztuki Polskiej XIX wieku w Sukiennicach,
Sukiennice, Rynek Główny 1/3
klucz: Wokół akademii >>>
wymiary: 190 × 75 × 115 cm
opis: Rzeźba podpisana jako Sclavus saltans przedstawia młodego, tańczącego niewolnika, podtrzymującego uniesioną lirę. Jako poddany, na usługach tego, do kogo należy, winien wypełniać rozkazy, a gdy trzeba – dostarczać rozrywki. Jego smutna twarz znamionuje bezradność i poddaństwo. Na lewej nodze wyryta została obrączka z niejednoznaczną sentencją: „Sclavus sum, tene, quia furio” (jestem niewolnikiem, trzymaj tego, od którego uciekam). Wydaje się, iż założeniem autora było skojarzenie spontaniczności tańca z przymusem jego wykonywania. Jawi się jako alegoria zniewolonego narodu polskiego, który żyje pod uciskiem swoich zaborców. Od dawna nadana polskiemu narodowi nazwa „sclavus saltans” – czyli niewolnik tańczący za obce pieniądze – godziło w poczucie narodowej dumy.
Anna Budzałek
ekspozycja: Galeria Sztuki Polskiej XIX wieku w Sukiennicach,
Sukiennice, Rynek Główny 1/3
klucz: Wokół akademii >>>