Artysta rozpoczął studia portretowe w Monachium, dokąd udał się tuż po ukończeniu krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych. Tam ujawniła się jego umiejętność oddawania na płótnie wnikliwie zaobserwowanego modela. Talent doskonalił studiując portrety francuskie w paryskich muzeach i galeriach. Jego prace były nagradzane na wystawach w Monachium, Berlinie i Paryżu. W roku 1891, po wielkim sukcesie odniesionym w Wiedniu, został przedstawiony cesarzowi Franciszkowi Józefowi, zachęcony do osiedlenia się w stolicy i wkrótce minowany profesorem tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych. Uprawiana przez niego, oparta na wielowiekowej tradycji, sztuka portretu reprezentacyjnego, a jednocześnie realistycznego, o pogłębionym wyrazie psychologicznym, zyskała uznanie wśród wiedeńskiej socjety oraz elit monarchii habsburskiej. Stworzył wówczas kilkaset prac, w tym wizerunek Aspazji von Goldschmidt (żony Hugona von Goldschmidta, wiedeńskiego bankiera, krewnej ofiarodawczyni obrazu do zbiorów Muzeum Narodowego) oraz marszałka Sejmu galicyjskiego Stanisława Badeniego.

 

Barbara Ciciora