technika / materiał: olej, papier naklejony na płótno
wymiary: 67,5 x 54 cm
opis: Oprócz dzieł o tematyce tatrzańskiej Głowacki tworzył krajobrazy przedstawiające okolice Krakowa. Dzieła te, powstałe z myślą o utrwaleniu kolorytu lokalnego ziem polskich, charakteryzuje połączenie realizmu w odtworzeniu szczegółów z romantyczną, pełną liryzmu nastrojowością. Utrzymany w stylistyce wiedeńskiego biedermeieru i malowany w oparciu o szkice plenerowe Widok Doliny Ojcowskiej przedstawia jeden z malowniczych zakątków Doliny Prądnika. Skadrowany wycinkowo i znacznie przybliżony do widza motyw zbocza o poszarpanych, dziwacznych formach wapiennych skał oddaje wyjątkowy urok tego miejsca. Romantycznego nastroju pejzażu dopełnia rodzajowy sztafaż. Przebrana za pasterkę dama – wedle tradycji jest nią księżna Izabela Sanguszkowa – kreśli na skale pamiątkową sentencję. Jej gest symbolizuje sentymentalną chęć pozostawienia wśród dzikiej przyrody śladu swojej obecności. Utrzymane w stonowanej gamie barwnej dzieło malowane jest gładko, z dbałością o szczegóły. Krajowidoki – jak w czasach Głowackiego nazywano pejzaże – miały dla współczesnych wymowę patriotyczną. Ukazywane na nich motywy utrwalały wiedzę o ojczystym kraju, przyczyniając się do podtrzymywania narodowej tradycji i kultury.
Aleksandra Krypczyk
ekspozycja: Galeria Sztuki Polskiej XIX wieku w Sukiennicach,
Sukiennice, Rynek Główny 1/3
klucz: Romantyzm. W stronę sztuki narodowej >>>
wymiary: 67,5 x 54 cm
opis: Oprócz dzieł o tematyce tatrzańskiej Głowacki tworzył krajobrazy przedstawiające okolice Krakowa. Dzieła te, powstałe z myślą o utrwaleniu kolorytu lokalnego ziem polskich, charakteryzuje połączenie realizmu w odtworzeniu szczegółów z romantyczną, pełną liryzmu nastrojowością. Utrzymany w stylistyce wiedeńskiego biedermeieru i malowany w oparciu o szkice plenerowe Widok Doliny Ojcowskiej przedstawia jeden z malowniczych zakątków Doliny Prądnika. Skadrowany wycinkowo i znacznie przybliżony do widza motyw zbocza o poszarpanych, dziwacznych formach wapiennych skał oddaje wyjątkowy urok tego miejsca. Romantycznego nastroju pejzażu dopełnia rodzajowy sztafaż. Przebrana za pasterkę dama – wedle tradycji jest nią księżna Izabela Sanguszkowa – kreśli na skale pamiątkową sentencję. Jej gest symbolizuje sentymentalną chęć pozostawienia wśród dzikiej przyrody śladu swojej obecności. Utrzymane w stonowanej gamie barwnej dzieło malowane jest gładko, z dbałością o szczegóły. Krajowidoki – jak w czasach Głowackiego nazywano pejzaże – miały dla współczesnych wymowę patriotyczną. Ukazywane na nich motywy utrwalały wiedzę o ojczystym kraju, przyczyniając się do podtrzymywania narodowej tradycji i kultury.
Aleksandra Krypczyk
ekspozycja: Galeria Sztuki Polskiej XIX wieku w Sukiennicach,
Sukiennice, Rynek Główny 1/3
klucz: Romantyzm. W stronę sztuki narodowej >>>