Zgodnie z tradycyjną, rozpowszechnioną w wieku XVIII ikonografią, Hebe wyobrażano na tle chmur, pojącą z naczynia Zeusowego orła. Tymczasem Józef Peszka, otrzymawszy zlecenie wyobrażenia Teofili Radziwiłłowej jako Hebe, przedstawił ją co prawda z czarą i orłem, ale zamiast chmur w tle namalował drzewa i rozległy krajobraz z potężną górą buchającą ogniem i dymem, niewątpliwie Olimp z piorunami, symbolami gniewu Zeusa. Zachował natomiast motyw odsłoniętej piersi modelki. 
Sportretowana należała do najpiękniejszych dam i najbarwniejszych postaci początku XIX wieku. Wychodziła za mąż i rozwodziła się trzy razy, a w międzyczasie miała kilka romansów. Najwyraźniej zarówno jej, jak i malarzowi bardziej zależało na zaakcentowaniu młodzieńczego piękna kobiety o urodzie równej antycznej bogini, niż na poprawnym odtworzeniu realiów mitycznej opowieści. Sportretowanie polskiej arystokratki pod postacią Hebe pozwoliło malarzowi na ukazanie Teofili w frywolnym stroju i częściowe odsłonięcie jej słynnych wdzięków.

Barbara Ciciora